Machthebbers met hardnekkige wraakgevoelens

☼☼☼/☼ ☼☼☼

wraak: 
het vergelden van een onrecht of belediging
(van Dale) 
 
Het verhaal
In 2012 is het eerste deel van de young-adult Hongerspelen-trilogie van schrijfster Suzanne Collins als film uitgekomen, The Hungergames (de Hongerspelen). Deze boekenreeks is een enorm succes geworden, ook in Nederland. Gek genoeg geldt dat niet voor de gelijknamige film, in Nederland was deze al snel uit de theaters verdwenen.

Het verhaal speelt zich af in de nabije toekomst in een verwoest Noord Amerika, Panem genaamd. Het land is verdeeld in districten, die een sterk wisselend welvaartsniveau kennen. Het dertiende district is ooit ter vergeefs in opstand gekomen tegen de machthebbers van Panem en totaal verwoest. De machthebbers willen heel duidelijk maken dat een volgende opstand niet tot de mogelijkheden behoort door angst te zaaien onder haar inwoners: 
ieder jaar worden de zogenaamde Hongerspelen georganiseerd. Elk district is verplicht jaarlijks voor deze spelen een jongen en een meisje af te vaardigen, die met elkaar in een kunstmatige arena een strijd op leven en dood uitvechten, er mag slechts kandidaat overleven..... De spelen worden geenceneerd door de machthebbers en als media-event rechtstreeks uitgezonden, een Big Brother avant la lettre..... De verkozen deelnemers aan de Spelen worden als ware media-sterren begeleid en voorbereid op wat komen gaat. 

De film concentreert zich rond de 16 jarige Catniss, een wat nukkig, stoer meisje met een hart van goud, afkomstig uit het armste district. Ze jaagt al tijdens de voorbereidingen van de spelen de upperclass op de kast met haar rebelse gedrag. Dit levert een gespannen verhouding met machthebber Snow op, die haar liever de spelen niet ziet winnen. Haar redding is echter haar enorme populariteit onder het volk, mede door romantische ontwikkelingen die ze beleeft tijdens de spelen. Of zijn het meer gevoelens van elkaar hard nodig hebben, in plaats van gevoelens van liefde? Zowel Catniss als de kijker raken in verwarring op dit vlak en hetzelfde geldt voor de buurjongen die verliefd is op Catniss, thuis in het district.

Mijn belevenissen
Het allersterkste aan de film vind ik de thematiek: wraak wordt verbeeld als een emotie die ook door de machthebbers wordt `gevoeld` en wordt 'geleefd'. Niet direct maar indirect: de onderdanen zijn het instrument om de wraak uit te oefenen, door ouders te dwingen hun kinderen de dood in te jagen. Dit alles met als doel de onderdanen aan te geven dat verzet niet wordt getolereerd. Ook in ons leven zijn we bekend met machtsuitoefenaars die regeren door angst te zaaien. Denk bv. aan interim-managers op de werkvloer en politici in Den Haag. Maar zo bont als de machthebbers in deze film het maken, kennen wij gelukkig niet. Al is het wellicht de vraag wat er in dictaturen allemaal achter de schermen gebeurt...
Een ander sterk punt van de film vind ik de vormgeving. Ik doel dan op prachtig uitgewerkte details, zoals  de architectuur in Panem, de styling van kleding en kapsels van de inwoners, de landschappen in het arme en rijke deel van Panem en de design van het futuristisch ogend voedsel.
Een zwakkere kant van de film vind ik de wat gladde, commercieel ogende beelden in de Arena van de Spelen en de grote hoeveelheid vechtscene´s. Voor mij is er weinig leuk aan het kijken naar kinderen die elkaar afmaken, daartoe aangespoord door machtswellustige volwassenen. Ondanks dat zeker de moeite waard an het bekijken. http://www.thehungergames.co.uk/